επικαταφέρω

ἐπικαταφέρω (Α)

1. εκσφενδονίζω επί πλέον από πάνω προς τα κάτω

2. παθ. ἐπικαταφέρομαι

πέφτω πάνω σε κάποιον

3. παθ. (για τα άστρα) ακολουθώ τον ήλιο

4. παθ. καταντώ, οδηγούμαι κατ’ ανάγκην στη χρησιμοποίηση μιας εκφράσεως

5. (το ουδ. τής μτχ. παθ. ενεστ. ως ουσ.) τὸ ἐπικαταφερόμενον

η επικαταφορά*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + καταφέρω «καταρρίπτω, κατεβαίνω»].